Na niby
nasze rozstanie
dawno przewidziałam
napisałam wiele wierszy
o wspólnym życiu
udawanym kochaniu
a wszystko to było
na niby
Zagubiona
tyle lat przeminęło
nie wiem
kiedy to się stało
dzieci dorosły
owdowiałam
zostałam sama
pytałam
kto mi pomoże
nie umiałam
radzić sobie z życiem
a tak bardzo
chciałam żyć
Krzyk
krzyk mojej rozdartej duszy
nie poruszył nikogo
poleciał wysoko
odbijając się o chmury
spadł jak piorun
w głębi ziemi
mojego głosu
już nikt nie usłyszy
zawalił się mój świat
w ciszy się pogrążył
Jestem?
jestem
kroplą deszczu
spływającą po szybie
suchym liściem
leżącym na murawie
żarem
z dopalającego się ogniska
iskrą
która zaraz zgaśnie
rozdartą duszą
wspomnieniem
mnie już nie ma |
Milczenie Twoje milczenie
tłumaczę zgrabnie
choć może być
zupełnie inaczej
a jeżeli przyczyn
jest inna
to nie moja wina
nie będę
o nic pytała
pisała listów
będę wspominała
tylko piękne chwile
Śmierć
Jeżeli odejdziesz
do krainy cieni
to moje życie
nie zmieni się
zostanę sama
nic ciekawego
już nie zrobię
będę patrzyła
przed siebie
i myślała o Tobie
Marzenie
Siedzę w fotelu
W absolutnej ciszy
Cieszę się że nikt
Moich myśli nie słyszy
I tylko zegar
Tyka na ścianie
Siedzę spokojna
Czując jak czas umyka
Marzę sobie
Aby było przyjemnie
Tak już do końca
Niezmiennie
Będę przy Tobie
Wejdę do Twojego serca
Kropelkami łez
Cicho na dnie przycupnę
Lekko się uśmiechnę
Zamienię się w powietrze
Którym oddychasz
Będę wodą
Której dotykasz
Mgłą nad oceanem
Tam będę
Gdzie spojrzysz
Przyjdę do Ciebie
Nad ranem
Będę...
|
|
Urodziłam się w Międzyzdrojach. Od 41 lat mieszkam
w Świnoujściu. Wychowałam dwie córki. Teraz jestem szczęśliwą emerytką. Tu mam
swoich przyjaciół i znajomych. Ich troski, marzenia, pierwsze miłości mojej
wnuczki i jej przyjaciół, stały się inspiracją do pisania wierszy. Zaczęłam je
zapisywać dopiero w 2010 r. Do klubu literackiego trafiłam rok później. Pisanie
wierszy sprawia, że zawsze jestem ze swoimi najbliższymi i w ten sposób
pokazuję, że nie są sami ze swoim szczęściem lub problemami.
Moją drugą pasą jest ogród. |